Blogger Tricks

Saturday, September 24, 2011

* මම , නුඹ , ආදරය සහ රාත්‍රිය *



කඳු යාය ගෙන එනා
ගී රාව මුමුණවා
ඇස් ගාව හැංගිලා
කළුවරත් බෝ උණා..

තරු කැටත් හිනැහුණා
සඳ සාවී ඉඟිකළා
නුඹේ හුස්ම කිතිකවා
තව නුඹට ලං උනා..

රෑ අඳුර තුළ පිපී
පරවුනා මල් යළි
ප්‍රේමයේ සොඳුරු හැඩ
ගැලපුනා හරි හරී..

අඩවන්ව පියවුනී
නෙත් සරින් කැළබුණි
මුඳු රෝස මල් පෙත්ත
හිරිකඩට තෙත් වුණි..

කළුම කළු කළුවරට
කිටි කිටියේ තද වෙවී
සංසාර සාගරය
තොල ග ගා රස සෙවී..

දෙව්ලොවක විලසිනා
සඳ එලිය වෑහුණි
තරු එලිය පා වෙලා
ආදරය මගෙ වුණි..

Friday, September 23, 2011

මල් පාර


ආව ගිය මල් පාර
ඇවිද ගිය ඒ කාලේ 
සිහිවේද යලි නුඹට
මුලා කර මගේ පෙම
සිනාසුනු අන්දම්...

කහ පාට මල් පිපුණු
අව් වැස්ස නොම ගේපු
ඒ විසල් රුක කොතැන
මියැදී ලෙස පෙම
මියැදී ගිහින්මද...?

වෙන් වෙලා දුර ඇදුනු
මං බෝම පෙම් කරපු
නුඹේ රුව අත වනන
සිතුවමක් ඇත මං ගාව...

අපි එක්ක ගී කිව්ව
විහඟ කැල අද නොමැත
පියාඹා ගිහින්මද
නොඑන ලෙස නුඹ වගෙම...?

කෑලි කැපිය හැකි තනිකම
තුරුළු කරන් මං මහ මග
මල් පාරෙන් සමු ගත්තා
නුඹව මතකෙ රන්දගන්න 
ආයෙත්  එහි ඇවිත් යන්න....
 
 

Friday, September 9, 2011

අතුරු කතාවක්

මේ පොස්ට් එකේ නම මේ කියන්න යන දේට  හරියට ගැලපෙනවද කියන්න දන්නේ නැහැ. හරි.... කමක් නැහැ මේ කියන්න යන්නේ දඩබ්බරි මේ ලගදි කියවපු පොතක දකින්න ලැබුන දෙයක් ගැන.සරසවියේ පුස්තකාලයෙන් දඩබ්බරිගේ යාලුවෙක් ගත්ත පොතක් අහම්බෙන් දඩබ්බරි අතටත් ආවා..පොතක් අතට අරන් අපි හැමෝම නිකමට වගේ එස්සර වෙලාම කියවන්න කලින් පෙරලලා බලනවනේ..
දඩබ්බරිත් පොතක් අතට ගත්ත ගමන ඕකම තමයි කරන්නේ..හිකිස්‌..
එතකොට අවසාන හිස් පිටු දෙකේ සරසවියේ අපේ සහෝදරයෙක් හරි සහෝදරියෙක් හරි සංවේදී එයාගේ කතාව ලියල තිබුන..දඩබ්බරි පොත කියවන එක පැත්තකින් තියල ඉස්සර වෙලාම කියෙව්වේ එයා ලියල තිබුන දේ..
ඉතින් සරසවියේ ඒ සහෝදරිගේ/සහෝදරයාගේ කතාව මෙහෙම ඔයාලට නිකමට වගේ කියන්න දඩබ්බරිට හිතුන..
ඊට කලින් පොත ගැනත් කියන්න එපැයි නේද?

මේ පොතේ සිංහල පරිවර්තනයේ නම තමයි " අපි දෙන්නම අසරණයි තාත්තේ" (Mummy Daddy & Me). වැඩිහිටියන් උදෙසා ළමයින් විසින් කරන නිර්මාණ 40 ක් තමයි පොතේ අන්තර්ගතය.
ළමයාගේ දෑසින් තමන්ගේ මව හෝ පියා පිළිබද දකින නියම ස්වරුපය ඉස්මතු කොට ලියවුනු රචනා එකතුවක් තමයි අඩංගු වෙලා තිබුනේ...
දැන් ඉදන් ලියවෙන්නේ සරසවියේ අපේ සහෝදරිගේ/සහෝදරයාගේ කතාව......!

" ආදරණිය අම්මේ තාත්තේ,
            ළමා මනස හැමදාම ආදරය සොයයි. ළමා කාලය පමණක්ම නොව වැඩිහිටි අවදියද මව්පිය සෙනෙහස හැමදාම ඉල්ලයි. තේරුම් ගන්න හැමදෙනාගේම රුචි අරුචිකම්.
            මවක් යනු දැඩි හදවතක් නොව මෘදු හදවතකි.විවහාරයට නොව හදවතින්ම අම්මා කිව හැකි අම්මා කෙනෙක් වෙන්න.

Wednesday, September 7, 2011

පාට තැවරෙනු මං බලා සිටියා


මටත් රහසේ
මගේ හිත යට
සොඳුරු හැඟුමක
පාට තැවරෙනු 
මං බලා සිටියා...

නීල අහසේ
අත් තටුත් ලැබ
පියාඹා යන අරුම පුදුමය
සිතින් මං දැක්කා...

නුඹේ අත ගෙන 
ඉවුරු අසබඩ
ආදරේ පෙම් සුව විඳින්නට
හිතන් නැතුවම ලං වෙනා හැටි 
සිහින වල දුටුවා...