නුඹ සහ මම

ඈත කළු වලාවක

වැසි වැටුණු දවසක

නොකියාම යන බව

සැගවුණේ නුඹයි....

මෑත රන් රේඛාව

දිලෙන තුරු හැමදාම 

නොපියු නෙත් දල්වාන

බලා ඉන්නේ මමයි...

පිවිතුරුය කියූ ප්‍රේමය 

බිම දමා, කැබලි කර 

පව්ත් අර ගත්තේ නුඹයි....

පුජනීය ප්‍රේමය

හිත වටා දවටාන

තවම සුසුම් ලන්නේ මමයි.........