නුඹ නිසා පිපෙන මම

මලක් සේ මම පෙති විදාලමි..

නුඹේ සෙනෙහේ සෙමෙන් සැතපෙමි..

උදා හිරු දැක සිනාසෙන්නෙමි..

දෙඅත් විහිදා තුරුළු කර ගමි...

කවක පද වැල් සිතින් පබදිමි..

ලස්සනම පද එයට අමුනමි..

පන්හිඳට මගෙ නැවතුමක් නැති.. 

නුඹ නිසා මං කවි ලියන්නෙමි..

සංසාරයේ දුර ඇවිද ඇත්තෙමි..

පුරුදු සුවයක් නුඹෙන් ලබනෙමි..

වසා දෙනුවන් නුඹ ලගට කරගමි..

සිහිනයෙන් මං ඉසිඹුලන්නෙමි..

හදවතේ ස්වර සෙමෙන් ගලපමි..

සැලෙන නෙතු මං මගේ කර ගමි..

සෙනෙහසේ රන් ඔටුනු පළදිමි..

නුඹේ හය්යට මගේ අත දෙමි..